ตำหนิการให้บริการสายการบินไทย ทีจี 1221 วันที่ 13 มกราคม 2551

 

ผมโดยสารโดยสายการบินไทย เที่ยว ทีจี1221 เมื่อวันที่ 13 มกราคม 2551

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง ออกล่าช้ากว่าที่กำหนดอันนี้รับได้

 

ที่นั่งผมคือ 36A ใกล้หน้าต่างครับ ไม่ได้ร้องขอ แต่เขาจัดให้

ซึ่งทราบมาว่าการที่ขอนั่งที่นั่งใกล้หน้าต่างคือพวกที่ไม่ค่อยได้โดยสารกับสาย

การบินเท่าไหรนัก ผมบินมาทุกสายการบินที่บินในไทยแล้วแต่ก็ยังชอบ

นั่งใกล้หน้าต่างอยู่ดี เหอๆ (บ้าน บ้าน)

 

                             ข้อตำหนิข้อที่ 1

ขณะที่เครื่องกำลังถอยออกจากรันเวย์เพื่อจะเดินทางมายังภูเก็ต

มีเสียงดังเกิดขึ้นระหว่างที่ถอยตรงที่นั่งใกล้ ๆ ผมนั่ง ผมก็เฉย ๆ เพราะรู้ว่า

ขืนโวยวายไปก็คงไม่มีประโยชน์ แถมอาจจะได้รับการสรรเสริญ (ประชด)

จากผู้โดยสารท่านอื่นในเครื่องอีก แต่ฝรั่ง(ชาวต่างชาติ)ที่นั่งหลังผม

เขาไปเรียกพนักงานมา พนักงานบนเครื่องก็ได้ยิน

เลยไปเรียกเจ้าหน้าที่ ที่ดูจากสภาพภายนอกแล้วสูงอายุกว่ามาก (แก่)

คาดเดาได้ว่าน่าจะเป็นหัวหน้า

พอคุณป้าคนนี้เดินทางมาถึงตรงบริเวณที่ผมนั่ง ก็สบถกับพนักงานไปว่า

"ไม่มีอะไรหรอก"แค่นั้นแหละครับ ผมก็เลยแจ้งกลับไปว่า

"แต่เสียงมันดังมากครับ และดังนานแล้วด้วย"

 

เชื่อไหมครับว่าคุณป้าคนนั้นตอบผมเช่นไร แกบอกผมว่า

คือเครื่องบินต้องใช้รถในการดันเพื่อให้ถอยหลังได้

คุณเข้าใจคำตอบนี้ว่าอย่างไร

 

สำหรับผม คุณป้านั้นกำลังบอกผมว่า

"คุณคะ" (ตามสโลแกนของการบินไทยตอนนี้เลย)

เครื่องบินถอยหลังเองไม่ได้…..โธ่ป้าผมรู้ตั้งแต่อยู่อนุบาลแล้ว

ส่วนหน้าตาประมาณว่าทำงานบนเครื่องมานานนั้นเก็บไปด้วย

ผมคนไทยอย่าดูถูกกันนักเลย ไป้เสริฟน้ำให้ฝรั่งเถอะ

 

จริง ๆ แล้ว น่าจะตอบ ด้วยคำตอบหรือคำพูดอื่น แต่ไม่กล้าที่จะแนะนำ

 

 

ข้อตำหนิข้อที่ 2 ทางพนักงานกำลังจะเสริฟอาหาร

(คงจะมีสิ่งเดียวนี้ ที่ทำให้เห็นว่าแตกต่างจากสายการบินต้นทุนต่ำ….)

 

แทนที่ผมจะได้ทานอาหารกล่องอย่างสบายอารมณ์ ปรากฎว่า

ผมเห็นมีกล่องอาหารตกอยู่ตรงที่นั่งหน้าผมตรงระหว่างหน้าต่างกับที่นั่ง

ซึ่งคนที่นั่งตรงนั้นจะไม่มีทางเห็น แต่ถ้าเป็นคนอื่นเขาก็คงเงียบไป

แต่โชคร้ายที่ผมเห็น และผมไม่รู้ว่าในกล่องจะสะอาดหรือเปล่า

เมื่อพนักงานเดินมาใกล้ผมเพื่อจะเสริฟอาหาร ผมเลยแจ้งให้พนักงาน

ทราบว่า คุณครับมีกล่องอาหารตกอยู่ เดี่ยวตอนที่เจ้าหน้าที่ทำความสะอาด

ขึ้นมาทำความสะอาดให้เขาเก็บด้วยครับ

เจ้าหน้าที่ทำหน้าแปลกใจ เลยโน้มตัวมาเพื่อจะเก็บกล่องนั้นเองแต่เก็บไม่ถึง

เลยบอกผมว่า คุณครับผมพยายามเก็บเองแต่ผมก็เก็บไม่ถึง

รบกวนช่วยเก็บให้ผมหน่อยได้ไหมครับ

 

คุณครับที่ผมอุตส่าห์บอกคุณว่ามีกล่องอยู่หน้าที่นั่งผมน่ะ

เพื่อที่ผมจะได้ไม่ต้องเก็บและสัมผัสกับกล่องนั้น

แล้วนี่คุณมาให้ผมเก็บให้ โอยพระเจ้า แต่ด้วยวัฒนธรรมไทย

แล้วถ้าผมไม่เก็บให้…. เหอๆ ผมคงโดนอีก

 

สรุปงานนี้คุณคงพูดแต่ภาษาได้อย่างเดียว แต่คุณลืมฝึกสมอง

และพอทีเถอะที่มาดูถูกคนไทยด้วยกันน่ะ

เพราะผมก็อยู่ในอุตสาหกรรมเดียวกัน แต่ที่ต่างกันคือผมไม่เคย

ดูถูกลูกค้าผม โดยเฉพาะคนไทย

 

 

ผมได้ส่งใบแสดงความคิดเห็นไปแล้ว

 

ผมเลยขออนุญาตเอาข้อความที่อยากเขียนในจดหมายนั้น

มาเขียนไว้ในสเปชผมแทน ขอบคุณที่ทำให้ผมเชื่อว่า

คุณไม่ใช่สายการบินแห่งชาติ…….

และไม่ใช่สายการบินที่ดีที่สุด…….

เพียงแต่เพราะเราไม่มีที่มันดีจริงให้คนไทยแค่นั้นเอง